عصاره آبی بره موم

مشهور است که نام بره موم از ابداعات ارسطوست که از واژه های یونانی (propolis) به مفهوم مدافع شهر گرفته شده است.

ترکیب اصلی و عمده بره موم شامل رزین و موم می باشد. همچنین مقادیری از اسیدهای چرب ضروری، گرد گل و ترکیبات آلی و معدنی مانند نقره، سدیم، جیوه، مس، منگنز، آهن، کلسیم، وانادیم و سیلیس نیز در آن وجود دارد.

بره موم در قسمت ورودی و یا دریچه پرواز کندو بیشتر دیده می شود. لایه های بره مومی ذخیره شده در کندو به منظور مسدود نمودن درزها و منافذ کندو استفاده می شود. مهمترین کاربرد بره موم در کندو، پوشاندن و ضد عفونی سلول هایی است که ملکه در آنها تخم گذاری می کند.

روش درمانی بره موم

بره موم مانند یک داروی شیمیایی عمل نمی کند که باکتری ها و ویروس های خارجی و میکروب ها را تخریب کند، بلکه تنظیم کننده هورمون ها و یک آنتی بیوتیک به شمار می رود که خود محرک طبیعی بدن است. در نتیجه بره موم می تواند توسط هر فرد سالم و یا بیمار استفاده شود.

موارد مصرف (خواص دارویی)

درمان بیماری های گوارشی، زخم معده و روده، بیماری های دهان و دندان، بیماری های تنفسی و کم خونی

ترمیم بافت زخم ها، التیام زخم به ویژه زخم های ناشی از سوختگی، بهبود دستگاه دفاعی بدن، تحریک سیستم ایمنی، حفاظت و تقویت کبد، کاهش دهنده فشار خون

ضد حساسیت، ضد اسید معده، ضد قارچ، ضد انگل، ضد پرتو، ضد عفونی کننده، ضد تومور(سرطان)، ضد ویروس، ضد باکتری، ضد سرفه و گرفتگی گلو، ضد آفت دهان، ضد پوسیدگی دندان، ضد التهاب و ضد درد عضلانی

کاربرد آرایشی

کاربردهای پوستی و آرایشی امروزه از متداول ترین مصارف بره موم و عصاره های آن می باشد. اثرات آن روی ترمیم و نوسازی بافت کاملا بررسی گردیده است. بره موم همراه با خواص باکتری کشی و قارچ کشی خود، فواید بسیاری در کاربردهای مختلف مواد آرایشی فراهم می آورد.

عصاره آبی بره موم

با استفاده از آب عصاره گیری شده و بهترین نوع عصاره می باشد (به دلیل عدم استفاده از الکل در عصاره گیری) و حاوی 40 درصد عصاره بره موم می باشد.

طریقه مصرف و نگهداری:

می توان روزانه 2 تا 4 میلی لیتر عصاره بره موم را به صورت خالص و یا به همراه عسل، شیر و یا آبمیوه مصرف نمود. بهترین زمان مصرف عصاره بره موم، 30 دقیقه قبل و یا بعد از غذا می باشد.

بهتر است عصاره بره موم در جای خشک و خنک و در دمای 4 درجه سانتی گراد (دمای یخچال) نگهداری شود.